Komunikacja i edukacja powodziowa – jak to robić? Plan powodziowy dla domu/gospodarstwa.
Wykład Małgorzaty Siudak Wilków, 10 stycznia 2015 r. [20min]
Własne doświaddczenie najlepiej uczy. Powódź (katastrofalna) jest zwjawiskiem rzadkim – szybko sie oniej zapomina. Tam, gdzie powodzie zdarzają się częściej, ludzie korzystają z własnych doświadczeń (i „pamięci pokoleń) i wiedzą, jak się zabezpieczać przed stratami (terpy, związki wałowe itp.).
Czym zastąpić doświadczenie? Co chcemy osiągnąć? (cel edukacji powodziowej)
- podniesienie wiedzy na temat zagrożenia powodziowego oraz metod ograniczania strat indywidualnych i prewencji powodziowej,
- zmianę postawy mieszkańców z biernej i roszczeniowej na czynną – uświadomomić jak największej liczbie osób, że w dużym stopniu od nich samych zależy, czy i jakie poniosą straty powodziowe,
- utrzymanie „pamięci o powodzi” w okresach, kiedy nie ma zagrożenia powodziowego,
- budowanie klimatu wzajemnej współpracy i współodpowiedzialności.
Powódź, to jest „MÓJ” problem – zabezpieczenia techniczna nie dają 100% gwarancji bezpieczeństwa, służby kryzysowe nie są w stanie wszystkim pomóc.
Najważniejsze przesłania – proste hasła:
- Powódź jest nieuchronna
- Przed stratami można się zabezpieczyć
- Są slużby, które mogą nam pomóc
Co powinniśmy wiedzieć? Podstawowe treści:
- źródła zagrożeń i strat (relacje stan urządzeń wodnych/zagrożenie powodziowe, stopień zagrożenia – mozliwa głębokość zalewu),
- motody ograniczania strat indywidualnych (przed, w czasie i po powodzi),
- zasady działania lokalnego systemu ostrzegania i reagowania (ewakuacji).
Formy informowania i edukowania:
- edukacja w szkołach,
- bezpośrednioe spotkania z mieszkańcami,
- znaki wielkiej wody,
- ulotki, broszury,
- festyny połączone z wystawami i doradztwem fachowym,
- doradztwo fachowe,
- współpraca z mediami,
- wykorzystanie internetu.
Partnerzy i „kanały” edukacji – przykłady aktywności:
- szkoła i nauczyciele (edukacja podstawowa, edukacja dorosłych poprzez dzieci),
- samorząd lokalny,
- NGO, w tym OSP, stowarzyszenia, liderzy lokalni.
Co może zrobić szkoła?
- edukacja podstawowa (EdB) (zjawisko powodzi, przyczyny, skutki, zagrożenia dla życia i zdrowia, zabezpieczenia techniczne przed powodzią),
Poszerzenie zakresu
- prewencja powodziowa, indywidualne metody ograniczania strat, metody nietechniczne,
- edukacja dorosłych poprzez dzieci (rodzinny plan powodziowy),
- współpraca z samorządem lokalnym w promocji prewencji powodziowej.
***
Małgorzata Siudak – specjalistka w dziedzinie zarządzania ryzykiem powodziowym i edukacji powodziowej
***
„Przygotujmy się razem! Społeczne konsultacje zarządzania ryzykiem powodziowy” to wspólny projekt Fundacji Wspomagania Wsi i Fundacji NA DOBRE, prowadzony na terenie gminy Wilków (woj. lubelskie) poszkodowanej w powodzi w 2010r. Celem projektu jest przygotowanie mieszkańców i samorządu, do uczestniczenia w wymaganych Dyrektywą Powodziową konsultacjach społecznych prowadzonych podczas tworzenia planów zarządzania ryzykiem powodziowym. Więcej na przygotujmysierazem.pl
Projekt dofinansowany z dotacji przyznanej w ramach programu Obywatele dla Demokracji, prowadzonego przez Fundację im. Stefana Batorego we współpracy z Polską Fundacją Dzieci i Młodzieży, finansowanego ze środków Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego (tzw. Funduszy EOG).
***
Ten utwór jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 3.0 Polska.