Komunikacja i edukacja powodziowa – jak to robić? Plan powodziowy dla domu/gospodarstwa.

Wykład Małgorzaty Siudak Wilków, 10 stycznia 2015 r. [20min]

Własne doświaddczenie najlepiej uczy. Powódź (katastrofalna) jest zwjawiskiem rzadkim – szybko sie oniej zapomina. Tam, gdzie powodzie zdarzają się częściej, ludzie korzystają z własnych doświadczeń (i „pamięci pokoleń) i wiedzą, jak się zabezpieczać przed stratami (terpy, związki wałowe itp.).

Czym zastąpić doświadczenie? Co chcemy osiągnąć? (cel edukacji powodziowej)

  • podniesienie wiedzy na temat zagrożenia powodziowego oraz metod ograniczania strat indywidualnych i prewencji powodziowej,
  • zmianę postawy mieszkańców z biernej i roszczeniowej na czynną – uświadomomić jak największej liczbie osób, że w dużym stopniu od nich samych zależy, czy i jakie poniosą straty powodziowe,
  • utrzymanie „pamięci o powodzi” w okresach, kiedy nie ma zagrożenia powodziowego,
  • budowanie klimatu wzajemnej współpracy i współodpowiedzialności.

Powódź, to jest „MÓJ” problem – zabezpieczenia techniczna nie dają 100% gwarancji bezpieczeństwa, służby kryzysowe nie są w stanie wszystkim pomóc.

Najważniejsze przesłania – proste hasła:

  1.  Powódź jest nieuchronna
  2. Przed stratami można się zabezpieczyć
  3. Są slużby, które mogą nam pomóc

Co powinniśmy wiedzieć? Podstawowe treści:

  • źródła zagrożeń i strat (relacje stan urządzeń wodnych/zagrożenie powodziowe, stopień zagrożenia – mozliwa głębokość zalewu),
  • motody ograniczania strat indywidualnych (przed, w czasie i po powodzi),
  • zasady działania lokalnego systemu ostrzegania i reagowania  (ewakuacji).

 Formy informowania i edukowania:

  • edukacja w szkołach,
  • bezpośrednioe spotkania z mieszkańcami,
  • znaki wielkiej wody,
  • ulotki, broszury,
  • festyny połączone z wystawami i doradztwem fachowym,
  • doradztwo fachowe,
  • współpraca z mediami,
  • wykorzystanie internetu.

Partnerzy i „kanały” edukacji – przykłady aktywności:

  • szkoła i nauczyciele (edukacja podstawowa, edukacja dorosłych poprzez dzieci),
  • samorząd lokalny,
  • NGO, w tym OSP, stowarzyszenia, liderzy lokalni.

Co może zrobić szkoła?

  • edukacja podstawowa (EdB) (zjawisko powodzi, przyczyny, skutki, zagrożenia dla życia i zdrowia, zabezpieczenia techniczne przed powodzią),

Poszerzenie zakresu

  • prewencja powodziowa, indywidualne metody ograniczania strat, metody nietechniczne,
  • edukacja dorosłych poprzez dzieci (rodzinny plan powodziowy),
  • współpraca z samorządem lokalnym w promocji prewencji powodziowej.

***

Małgorzata Siudak – specjalistka w dziedzinie zarządzania ryzykiem powodziowym i edukacji powodziowej

***

„Przygotujmy się razem! Społeczne konsultacje zarządzania ryzykiem powodziowy” to wspólny projekt Fundacji Wspomagania Wsi i Fundacji NA DOBRE, prowadzony na terenie gminy Wilków (woj. lubelskie) poszkodowanej w powodzi w 2010r. Celem projektu jest przygotowanie mieszkańców i samorządu, do uczestniczenia w wymaganych Dyrektywą Powodziową konsultacjach społecznych prowadzonych podczas tworzenia planów zarządzania ryzykiem powodziowym. Więcej na przygotujmysierazem.pl

Projekt dofinansowany z dotacji przyznanej w ramach programu Obywatele dla Demokracji, prowadzonego przez Fundację im. Stefana Batorego we współpracy z Polską Fundacją Dzieci i Młodzieży, finansowanego ze środków Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego (tzw. Funduszy EOG).

***

Licencja Creative Commons
Ten utwór jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 3.0 Polska.

Podobne wykłady Powódź. Zarządzanie ryzykiem

Komentarze

Partnerzy

Lista zapisanych wykładów jest aktualnie pusta.