Ludwik Andegaweński: Ludwik Węgierski czy Ludwik Wielki?

Ludwik Andegaweński urodził się w 1326 roku jako syn króla Węgier, Karola Roberta i Elżbiety Łokietkówny, siostry Kazimierza Wielkiego. Zgodnie ze zwyczajem dworu andegaweńskiego, otrzymał staranne wykształcenie. Znał się na literaturze, interesował się astronomią, posiadał także zasobną bibliotekę. Według opisów ówczesnych kronikarzy był „słusznego wzrostu, o wyniosłym spojrzeniu, z brodą i włosami kędzierzawymi, pogodnym obliczem, o wydatnych wargach”. Był chorowity, raczej słabego zdrowia. Uchodził za bardzo przystojnego. Ożenił się z miłości z Elżbietą, córką Stefana Bośniackiego. Ludwik był człowiekiem dużego formatu. Mądry i zdecydowany, dobry administrator i zręczny dyplomata, słynął z pobożności. Był bardzo przywiązany do swej matki i zawsze liczył się z jej zdaniem. Nie miał synów. Z trzech córek najstarsza zmarła młodo, a dwóm kolejnym starał się zapewnić tron polski i węgierski. Król Ludwik Andegaweński zmarł w 1282 roku. Pochowany został w nekropolii królów węgierskich w Białogrodzie.

Słowo wstępne wygłosili:Ziemowit Koźmiński (Zastępca Dyrektora ds. Marketingu, Zamek Królewski w Warszawie), dr János Tischler (dyrektor Węgierskiego Instytutu Kultury), László Nemes (Prezes Zarządu Gedeon Richter Marketing Polska – sponsor cyklu).

Nie możesz obejrzeć wykładu? Posłuchaj podcastu:

***

Cykl wykładów, organizowany przez Zamek Królewski w Warszawie – Muzeum oraz Węgierski Instytut Kultury w Warszawie, obejmuje szeroki wachlarz tematyczny – poruszone zostaną zagadnienia historyczne, polityczne i kulturowe w kontekście wzajemnych stosunków Polaków i Węgrów. Do wygłoszenia prelekcji zaproszeni zostali polscy oraz węgierscy profesorowie, naukowcy, ludzie kultury i publicyści. Pojawią się m.in. takie tematy jak: Polacy w rewolucji węgierskiej 1848–1849, traktat w Trianon, uchodźcy polscy na Węgrzech podczas II wojny światowej, Poznań – Budapeszt 1956, historia i codzienność „gulaszowego” komunizmu. Przedstawione zostaną dylematy i priorytety polityki Węgier w Europie – od czasów najdawniejszych po współczesne. Przedstawione zostaną osobliwości budownictwa na Węgrzech – od secesji do architektury organicznej. Nie zabraknie rozmów o literaturze pięknej – dawnej i współczesnej. Pojawią się wykłady z zakresu kinematografii węgierskiej i jej związków z Polską, a także spotkania muzyczne: od mało znanego w Polsce węgierskiego folkloru do popularnej muzyki rockowej. Planowane jest także zorganizowanie warsztatów kulinarnych, podczas których uczestnicy będą mogli poznać specyfikę węgierskiej kuchni oraz skosztować przyrządzonych potraw.

Zamek Królewski w Warszawie jest miejscem szczególnym, stanowiącym centrum wydarzeń krajowych i międzynarodowych, niejednokrotnie działającym na rzecz rozwoju dialogu i przyjaznych stosunków z krajami europejskimi. Projekt Polacy i Węgrzy. Historia – polityka – kultura jest już piątym organizowanym przez Zamek cyklem wykładowym. W latach 2009-2014 zrealizowane zostały debaty polsko-litewskie, polsko-niemieckie, polsko-rosyjskie i polsko-ukraińskie. Dotychczasowe spotkania cieszyły się ogromnym zainteresowaniem publiczności, w tym nie tylko ekspertów, ale również przedstawicieli instytucji państwowych oraz osobistości życia publicznego.

Udział w wykładach jest bezpłatny i otwarty dla wszystkich, jednak wymaga wcześniejszej rejestracji mailowej lub telefonicznej, a liczba miejsc jest ograniczona. Spotkania odbywać się będą raz lub dwa razy w miesiącu – do 19 maja 2016 r. (łącznie około 20 prelekcji).  Więcej na https://www.zamek-krolewski.pl/edukacja/wyklady/polacy-i-wegrzy.-historia-polityka-kultura

****

Prof. Jacek Matuszewski – kierownik Katedry Historii Państwa i Prawa Polskiego,Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego.

Urodzony w Poznaniu, absolwent III LO im. Marcina Kasprzaka (dziś Jana Kantego), karierę zawodową związał z Uniwersytetem Łódzkim, gdzie ukończył studia prawnicze (studiował też historię), doktoryzował się (1976) i habilitował (1983). Od 1985 r. kieruje Katedrą Historii Państwa i Prawa Polskiego. Od 1992 r. profesor zwyczajny. W latach 2000-2012 kierował Katedrą Historii Ustroju i Prawa Polskiego w Akademii Leona Koźmińskiego w Warszawie. Promotor 6 doktorów, recenzent w postępowaniach doktorskich, habilitacyjnych i profesorskich, twórca Studiów z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego, członek komitetów redakcyjnych, uczestnik życia samorządowego Łodzi.

Swoje zainteresowania naukowe poświęcił mediewistyce polskiej, autor m. in. monografii:Zastaw nieruchomości w polskim prawie ziemskim do końca XV stulecia (1979), Przywileje i polityka podatkowa Ludwika Węgierskiego w Polsce (1983), Postanowienia i realizacja ustawodawstwa zastawnego sejmów egzekucyjnych (1986), Vicinia id est… Poszukiwania alternatywnej koncepcji staropolskiego opola (1991).

Sięgał również do współczesności: Opodatkowanie posiadania psów czyli Płacz ze śmiechu wokół budy. Studium obyczajowo-prawne (2002) czy: Józef Matuszewski. Pasja nauki. Cena pasji (2014). Podejmował bardzo wcześnie zagadnienia związane z technologią cyfrową w naukach społecznych i humanistycznych, np.: Głupstwo stulecia: komputer dla humanisty(1993), O możliwościach i nieodzownej potrzebie zastosowania w naukach historycznych maszyny zwanej komputerem (1995); czy z praktyką prawa, np. Podpis w prawie polskim – przedstawienie wątpliwości (2004).

***

Nagranie jest własnością Wszechnica.org.pl oraz Zamku Królewskiego w Warszawie – Muzeum. W sprawie jego dalszego wykorzystania prosimy o kontakt.