Magia drzew

Wykład Witolda Szumarskiego to opowieść o drzewach, ich roli i znaczeniu w naszej kulturze. Drzewo (arbor-łac. = dendron-grec.) to wieloletnia roślina o pędach zdrewniałych, często osiągająca znaczne rozmiary. Posiada zazwyczaj pęd główny – pień, który jest zazwyczaj pojedynczy, rozgałęzia się na pewnej wysokości, a jego gałęzie i konary tworzą koronę. Mogą one tworzyć formy drzewiaste, krzewiaste lub pośrednie.

Posłuchaj wykładu w formie podcastu:

W świecie dotychczas opisano kilkanaście tysięcy gatunków drzew. Nie wszystkie są jeszcze znane. Niektóre po raz pierwszy opisano zaledwie kilka lat temu. Polsce rodzimych gatunków drzew jest zaledwie 40, w Europie ponad 1000, w świecie – kilkanaście tysięcy. Systematyka rozróżnia jeszcze: podgatunki, odmiany, odmiany i formy uprawne tzw. kultywary – jest ich ponad 100 tys.

Drzewa zdobywają wszystkie rekordy w świecie ożywionym: najstarsze, największe, najwyższe, najgrubsze, najcięższe, naj, naj….. – to gatunki drzew. Drzewa to największe i najdłużej żyjące organizmy na ziemi. Za najstarsze drzewo świata uważa się sosnę ościstą rosnącą w Kalifornii. Jej wiek ocenia się na ok. 4600 lat.

Najstarsze drzewo w Polsce to cis pospolity (łac. taxus baccata), którego wiek szacuje się na 1270 lat. Drzewo rośnie w Henrykowie Lubańskim w woj. lubuskim.

Wykład wygłoszono w czasie konferencji regionalnej „Rzecz o dziedzictwie na wsi” w Kamionce k. Nidzicy, czerwiec 2012 r. Organizatorami spotkania były Fundacja Wspomagania Wsi, Nidzicka Fundacja Rozwoju NIDA, Samorząd Województwa Warmińsko – Mazurskiego przy wsparciu i dofinansowaniu Sekretariatu Regionalnego Krajowej Sieci Obszarów Wiejskich oraz Warmińsko – Mazurskiego Biura Planowania Przestrzennego.

Podczas konferencji zaprezentowano również najnowszą publikację wydaną przez Fundację Wspomagania Wsi pt. „Rzecz o dziedzictwie na wsi. Rady, przykłady, informacje”. Publikacja ma inspirować do podejmowania konkretnych działań, służących ochronie dziedzictwa kulturowego i wykorzystaniu jego potencjału w rozwoju lokalnym. Opowiada o tym, jak mądrze posługiwać się dziedzictwem dla dobra nas, współczesnych, i jak dzięki temu zachować je dla naszych dzieci i wnuków. Kierujemy tę książkę przede wszystkim do wspólnot lokalnych, a więc do władz samorządowych, do organizacji, do liderów, i wreszcie do każdego, kto choć przez chwilę poczuł się spadkobiercą wszystkiego tego, co nas otacza.

[2012]

Ten utwór jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 3.0 Polska.