Nauczanie Konfucjusza, czyli o drodze człowieka

Wykład dr Małgorzaty Religi towarzyszący wystawie „Życie wśród piękna. Świat chińskiego uczonego”, Muzeum Narodowe w Warszawie, 27 października 2016 [01h01min]

Nauczanie Konfucjusza ukształtowało społeczeństwa Chin oraz innych krajów wschodnioazjatyckich – Korei, Japonii i częściowo Wietnamu. Postać filozofa oraz podstawy jego nauczania przybliżyła sinolożka dr Małgorzata Religia podczas wykładu w Muzeum Narodowym w Warszawie, który odbył się w ramach programu towarzyszącego wystawie „Życie wśród piękna. Świat chińskiego uczonego”.

Chiński filozof znany w Europie jako Konfucjusz obecny jest w Chinach jako Kong Zi lub Kong Fuzi, co można tłumaczyć jako „Mistrz Kong”. Jak wyjaśniła sinolożka, autorami imienia pod jakim mędrzec jest znany na Zachodzie są jezuici, którzy w XVI w. jako pierwsi Europejczycy zetknęli się z chińską filozofią.

Konfucjusz żył w latach 551-479 p.n.e. Jego życie przypadło na schyłek okresu Wiosny i Jesieni, czyli koniec panowania dynastii Zhou (pol. Czou), kiedy Chiny uległy rozbiciu na szereg państewek rządzonych przez książąt, nad którymi król posiadał jedynie iluzoryczną kontrolę. Ówczesna sytuacja polityczna – jak wskazała Religa – silnie wpłynęła na myśl Konfucjusza.

Według chińskiego filozofa kres czasom przemocy, intrygi i wojny miał przynieść powrót do zasad, jakimi kierowali się ludzie w czasach mitycznych początków panowania dynastii Zhou. Konfucjusz wskazywał dao, czyli drogę postępowania człowieka szlachetnego. Realizowana miała być ona zarówno w wymiarze społecznym, jak i indywidualnym.

Sinolożka wskazała na trzy wybrane przez siebie elementy nauczania filozofa, mające prowadzić do przywrócenia oczekiwanego ładu. Pierwszy to – zhengming, czyli „uporządkowanie nazw”. Konfucjusz postulował: „Niech ojciec będzie ojcem, syn synem, władca władcą, a poddany poddanym”. Nazwy ról społecznych powinny iść według filozofa w parze z przypisywanym im w tradycji zachowaniom, bo w przeciwnym razie dochodzi do chaosu.

Drugi opisany przez Religę element nauczania Konfucjusza to ren. Jest on starszy od samego filozofa i może być tłumaczony jako „łaskawość”, „miłosierdzie”, „humanitarność”. Według sinolożki najlepiej ów termin oddaje słowo „człowieczeństwo”. Jak tłumaczyła Religia, ren przejawia się różnych cnotach w zależności od sytuacji, ale nie sprowadza się do żadnej z nich. Objawia się w działaniu, kiedy człowiek postępuje wobec innych właściwie.

Ostatni wybrany przez sinolożkę element nauczania Konfucjusza to li, czyli rytuał – zasady postępowania między ludźmi. Według filozofa każdy powinien znać swoje miejsce w hierarchii i postępować według przypisanych do niego tradycyjnie zasad (rytuału). Nieobecność wśród wschodnioazjatyckich społeczeństw idei równości to zdaniem Religi zasadnicza różnica, która odróżnia je od społeczeństw zachodnich.

Więcej w załączonym filmie z wykładu. Zapraszamy do oglądania.

***

Życie wśród piękna. Świat chińskiego uczonego. Sztuka z Chińskiego Muzeum Narodowego

1 października 2016 – 8 stycznia 2017

Wystawa, która jest realizowana w ramach współpracy pomiędzy Chińskim Muzeum Narodowym w Pekinie a Muzeum Narodowym w Warszawie, poświęcona będzie chińskiemu uczonemu-urzędnikowi (chiń. shidafu). Pokaże erudytę – literati (chin. wenren), przedstawiciela elity społeczeństwa w dawnych Chinach, nie tylko człowieka doskonale wykształconego, który przeszedł wszelkie stopnie tradycyjnej chińskiej edukacji, ale również wyróżniającego się niezwykle wyrafinowanym artystycznym gustem. Pełniąc często funkcje państwowe na stanowisku cesarskiego urzędnika, był on jednocześnie artystą (kaligrafem, malarzem, poetą, pisarzem, muzykiem) i kolekcjonerem sztuki dawnej, kreującym kanony piękna w Chinach.

Wystawa obejmie zarówno kontekst historyczno-filozoficzny, oparty na etyce konfucjańskiej, jak i bogatą twórczość chińskiego erudyty oraz różne aspekty jego życia, np. rozrywkę i spotkania towarzyskie. Na wystawie znajdą się 164 zabytki. Obok wyrobów rzemiosła artystycznego, takich jak ceramika, kamień, głównie nefryt, wyroby metalowe, z drewna czy tkaniny, znajdą się też zwoje malarskie, przede wszystkich pochodzące z epok Ming (1364–1644) i Qing (1644–1911), kaligrafia, listki albumowe, odbitki graficzne itp. Wszystkie te obiekty należą do zbiorów uznawanego za niezwykle prestiżowe Chińskiego Muzeum Narodowego w Pekinie.

Ekspozycja została podzielona na trzy części. Narracja zaczyna się od ukazania historycznych i filozoficznych korzeni uczonego-urzędnika (I. Uczony czy urzędnik: Wybór) oraz różnych aspektów jego życia: kolekcjonerstwa, pisania wierszy, picia herbaty i rozrywek. W tej części prezentowany jest m.in. fragment kamienia z inskrypcją będącą najstarszym oficjalnym zapisem nauki Konfucjusza pochodzącym z czasów dynastii Han (25–220 r. n.e.) oraz zwój słynnego artysty Wen Zheminga (1470–1559) zatytułowany W pracowni Zhensanga. Druga część (II. „Cztery sztuki”) pokazuje artystyczne zainteresowania uczonych – urzędników, takie jak: muzyka, szachy, kaligrafia i malarstwo, w których każdy z nich starał się osiągnąć mistrzostwo. Wśród bogactwa obiektów w tej części wystawy na uwagę zasługuje cytra króla Lu z dynastii Ming (1368–1644). W trzeciej części (III. Malarstwo Literati) pokazane jest malarstwo erudytów, głównie pejzażowe, będące formą artystycznej ekspresji artysty, całkowicie różniącą się od realistycznego malarstwa zachodniego i stanowiącą rodzaj osobistej interpretacji otaczającej rzeczywistości, zgodnie z wyznawanymi wartościami i poglądami. Zobaczymy wiele arcydzieł malarskich, które na ogół nie powstawały na sprzedaż, a często stanowiły po prostu prezenty dla dobrych przyjaciół, a także wspaniałe przykłady chińskiej kaligrafii, jak również przybory i materiały potrzebne do jej powstawania. Wśród dzieł chińskich mistrzów, takich jak Wang Ze (1759–1842) i Wang Jian (1598–1677), są także obrazy Giuseppe Castiglionego (1688–1766), jezuickiego misjonarza, który przez ponad 50 lat służył jako malarz na cesarskim dworze. Castiglione stosował na równi zachodnie i chińskie techniki malarstwa, specjalizował się w malowaniu postaci, kwiatów i ptaków.

Kuratorzy zwracają uwagę na silny związek między malarstwem a życiem codziennym, co ma pomóc polskiej publiczności w zrozumieniu chińskich uczonych-urzędników i świata, który tworzyli. I choć ich czas przeminął, nadal są ważną częścią kultury i tradycji Państwa Środka, przez setki lat kształtując jego moralne, polityczne i społeczne fundamenty.

Ekspozycja będzie prezentowana w Gmachu Głównym MNW od 1 października 2016 r. do 8 stycznia 2017 r. Kuratorem wystawy ze strony chińskiej jest Zhao Yong z Chińskiego Muzeum Narodowego w Pekinie, ze strony polskiej Joanna Popkowska, kustosz Kolekcji Sztuki Chińskiej ze Zbiorów Sztuki Orientalnej Muzeum Narodowego w Warszawie.

Wystawa pod Honorowym Patronatem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudy.

Zachęcamy do zapoznania się z programem wydarzeń towarzyszących wystawie.

Źródło: Muzeum Narodowe w Warszawie

***

Nagranie jest własnością Wszechnica.org.pl oraz Muzeum Narodowego w Warszawie. W sprawie jego dalszego wykorzystania prosimy o kontakt.

Podobne wykłady Historia

Komentarze

Partnerzy

Lista zapisanych wykładów jest aktualnie pusta.