Wielki Kryzys 2.0. Czy stoimy na krawędzi? cz. IV

Konferencja „Wielki Kryzys 2.0. Czy stoimy na krawędzi?” zorganizowana została przez Samorząd Studentów Centrum Europejskiego Uniwersytetu Warszawskiego oraz Studenckie Koło Naukowe Europa Nova. 20 kwietnia 2012 [1h40min]

Posłuchaj konferencji w formie podcastu:

Ponad 130 osób z całej Polski wzięło udział w konferencji „Wielki Kryzys 2.0. Czy stoimy na krawędzi?”, która 20 kwietnia odbyła się w Bibliotece Uniwersytetu Warszawskiego. Spotkanie zostało zorganizowane przez Samorząd Studentów Centrum Europejskiego Uniwersytetu Warszawskiego oraz Studenckie Koło Naukowe Europa Nova.

Konferencja była objęta honorowym patronatem Przedstawicielstwa Komisji Europejskiej w Polsce, Polskiej Fundacji im. Roberta Schumana i Centrum im. prof. Bronisława Geremka.

W pierwszym panelu spotkania prelegenci szukali odpowiedzi na pytanie, o co tak naprawdę chodzi w kryzysie finansowym. Jako pierwszy głos zabrał profesor Alojzy Z. Nowak, dziekan Wydziału Zarządzania UW, który podkreślił różnicę między kryzysem finansowym, który zdefiniował jako w utratę zdolności do regulacji zobowiązań, a walutowym i ekonomicznym. Zaznaczył również rolę tzw. toksycznych instrumentów finansowych w wywołaniu kryzysu.

Profesor Marek Góra z Katedry Ekonomii SGH zaczął swoją wypowiedź stwierdzeniem: kryzys to coś optymistycznego, coś, co się kończy. Tymczasem, jak zaznaczył, obecnie zachodzące procesy to coś więcej niż kryzys finansowy – jest to problem wynikający ze struktury demograficznej, który jest długotrwały. Coraz mniejszy przyrost naturalny powoduje zmniejszanie się wpływów budżetowych, co prowadzi do braku środków na spłatę długu publicznego.

Profesor Andrzej Sopoćko z Wydziału Zarządzania UW zwrócił zaś uwagę na to, że kryzys wynika także z olbrzymiej różnicy dochodów w społeczeństwie. Wskazał, że państwa powinny inwestować tam, gdzie efekty będą widoczne długookresowo, czyli np. w badania naukowe.

Z kolei profesor Jan J. Michałek z Wydziału Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego przedstawił handlowy aspekt kryzysu strefy euro. Prowokująco i przewrotnie zapytał: jeżeli nie można poprawić sytuacji w krajach PIGS (Portugalia, Włochy, Grecja, Hiszpania), to może należałoby zepsuć Niemcy?

W panelu dotyczącym relacji pomiędzy polityką a światem biznesu, ciekawą dyskusję prowadzili Jadwiga Staniszkis z Instytutu Studiów Politycznych PAN, Aleksander Smolar z Fundacji im. Stefana Batorego oraz Andrzej Sadowski z Centrum im. Adama Smitha.

W poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie: co dalej z regulacyjną rolą państwa? Jadwiga Staniszkis powiedziała, że polityka zawsze była obecna w strefie euro i że była ona niezbędna. Aleksander Smolar zwrócił uwagę na to, że obecny kryzys to kryzys demokracji liberalnej, zaś Andrzej Sadowski, że jest to kryzys demokracji, w której nie bierze się pod uwagę losu przyszłych pokoleń. Podkreślił także absurdalny poziom regulacji w planowaniu politycznym, co zilustrował przykładem kar UE za nadmierne magazynowanie pieczarek.

Pod koniec trwania panelu dyskutowano również o roli i sytuacji Chin w kontekście globalnego kryzysu. Jadwiga Staniszkis podkreśliła, że Chiny wykorzystają kryzys na przebudowę sceny globalnej. Szczególnie interesujące było również nawiązanie panelistów do azjatyckich modeli państwowości, które mogą w przyszłości – obok demografii – stać się głównymi fundamentami potęgi tego regionu.

W konferencji wzięli również udział przedstawiciele sceny politycznej, ośrodków akademickich z całej Polski, a także organizacji pozarządowych – m.in. Andrzej Olechowski, Janusz Piechociński, Jerzy Kranz, Jerzy Stępień, Jarosław Makowski, Konrad Niklewicz i Tadeusz Iwiński.

Źródło: www.konferencjace.org

[2012]

Licencja Creative Commons
Ten utwór jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 3.0 Polska.

Podobne wykłady Ekonomia

Komentarze

Partnerzy

Lista zapisanych wykładów jest aktualnie pusta.