Jerzy Osiatynski

Jerzy Osiatyński, właśc. Epaminondas Jerzy Osiatyński (ur. 2 listopada 1941 w Rydze) – polski polityk, ekonomista, profesor nauk ekonomicznych, poseł na Sejm X, I, II i III kadencji, minister w rządach Tadeusza Mazowieckiego i Hanny Suchockiej, członek Rady Polityki Pieniężnej. Brat Wiktora Osiatyńskiego.

W 1964 ukończył studia na Wydziale Handlu Zagranicznego Szkoły Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie (obecnie Szkoła Główna Handlowa). Uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego nauk ekonomicznych, a w 1990 tytuł naukowy profesora nauk ekonomicznych. Jest profesorem w Instytucie Nauk Ekonomicznych Polskiej Akademii Nauk.

Od 1963 do 1967 należał do PZPR. W połowie lat 70. zaczął wydawać dzieła zebrane Michała Kaleckiego. W 1980 związał się z „Solidarnością”. W latach 1989–1990 był ministrem-kierownikiem Centralnego Urzędu Planowania w rządzie Tadeusza Mazowieckiego. W okresie 1992–1993 zajmował urząd ministra finansów w rządzie Hanny Suchockiej. W latach 1989–2001 sprawował mandat posła na Sejm X kadencji z ramienia Komitetu Obywatelskiego (przystąpił do powstałego w 1990 ROAD), I i II kadencji z listy Unii Demokratycznej i III kadencji z listy Unii Wolności. W 2001 nie ubiegał się o reelekcję, od 2005 przez kilka lat zasiadał we władzach Partii Demokratycznej – demokraci.pl.

Członek Polskiego Towarzystwa Socjologicznego oraz rady naukowej Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego, a także przewodniczący rady naukowej Instytutu Nauk Ekonomicznych Polskiej Akademii Nauk.

W 2010 prezydent RP Lech Kaczyński powołał go na członka Narodowej Rady Rozwoju[4]. 12 października tego samego roku został doradcą prezydenta Bronisława Komorowskiego ds. ekonomicznych. Złożył rezygnację z tej funkcji 20 grudnia 2013 w związku z powołaniem go przez prezydenta w skład Rady Polityki Pieniężnej[1], w której zastąpił Zytę Gilowską.

[2016]

Źródło: Wikipedia