Siergiej Parchomienko

Siergiej Borisowicz Parchomienko  (ur. 13 marca 1964 w Moskwie) – rosyjski dziennikarz i komentator polityczny, opozycyjny wobec prezydenckiej administracji.

Syn dziennikarza i pianistki. Ukończył studia dziennikarskie na Uniwersytecie Moskiewskim. W latach 90. XX w. pracował w dziennikach „Niezawisimaja Gazieta” i „Siewodnia”.

W 1996 założył magazyn „Itogi”, wydawany we współpracy z „Newsweekiem”. W latach 1996-2001 był redaktorem naczelnym pisma, ale nowy właściciel zdecydował o jego usunięciu z redakcji. Parchomienko założył nowe pismo opinii „Jeżedniewnyj Żurnał” i kierował nim do 2003. W latach 2004-2009 kierował kilkoma wydawnictwami (Inostranka, CoLibri, Atticus i Korpus). W latach 2009-2011 kierował wydawnictwem Wokrug Swieta, które wydawało reprinty najstarszych rosyjskich czasopism podróżniczych.

Od 2003 Parchomienko prowadzi talk show o tematyce politycznej „Sut´ sobytij” („Суть событий”), emitowany przez rozgłośnię radiową Echo Moskwy.

Dziennikarz jest znany z zaangażowania w różne inicjatywy obywatelskie. W 1994 należał do grona założycieli Moskiewskiej Karty Dziennikarzy. W 2004 znalazł się w komitecie, który działał na rzecz utworzenia „alternatywy demokratycznej” w obliczu nadchodzących wyborów prezydenckich w 2008. Wiosną 2010 Parchomienko organizował pierwsze publiczne wystąpienia Towarzystwa Niebieskich Wiader, które próbowało się przeciwstawić uprzywilejowanej pozycji w ruchu drogowym samochodów należących do elity politycznej.

W latach 2011-2013 Parchomienko należał do grona organizatorów protestów obywatelskich. W 2012 został wybrany członkiem Rady Koordynacyjnej Opozycji Rosyjskiej. Założona przez niego Liga Głosujących zasłynęła z akcji składania pozwów sądowych przeciwko nadużyciom wyborczym władz rosyjskich.

Wspólnie z Andriejem Rostowcewem, Andriejem Zajakinem i Michaiłem Gielfandem zakładał internetową społeczność Dissernet, która zajmuje się ujawnianiem plagiatów w nauce rosyjskiej, które stały się podstawą do nadania stopni naukowych. Parchomienko zakładał także projekt o nazwie „Ostatni adres” (nawiązujący do projektu „Stolperstein”), którego celem jest upamiętnienie ofiar prześladowań z czasów ZSRR poprzez umieszczanie tabliczek na ścianach domów, gdzie mieszkały osoby prześladowane przed aresztowaniem.

W 2014 Siergiej Parchomienko zaangażował się w prace działającego w Kijowie Kongresu Dialogu Ukraina-Rosja.

Źródło: Wikipedia