Andrzej Zieniewicz

Profesor Andrzej Zieniewicz, znawca historii i historiozofii w literaturze XX wieku, problemów literatury jako świadectwa, prowadził studia nad formami z pogranicza fikcji i autobiografii. Interesuje się również zagadnieniami kontaktów międzykulturowych, problemami glottodydaktyki w kulturze popularnej i w nauczaniu literatury.

Pracuje na Uniwersytecie Warszawskim na Wydziale Polonistyki.

Ważniejsze publikacje w „Przeglądzie Humanistycznym”, „Tekstach Drugich”, „Miesięczniku Literackim”, „Twórczości”, „Poezji”, „Midraszu”, „Dialogu”, „Literaturze”.

Książki:

• Idące Wilno. Szkice o Żagarach (1987),
• Małe iluminacje. Formy prozatorskie w twórczości Mirona Białoszewskiego (1989),
• Polak mały w Azji mniejszej (1992),
• Jak Polak z Polakiem. Autoprezentacje. Dyskursy, Analizy (1998),
• Obecność autora. Style rzeczywistości w  sylwie współczesnej (2001),
• Pakty i fikcje. Autobiografizm po końcu wielkich narracji (2011).