Konie zimnokrwiste w typie sokólskim. Polskie rasy rodzime

Rasy lokalne lub rodzime stanowią element naszej kultury i tradycji nie mniej ważny od dzieł sztuki, lecz trudniejszy do zachowania.

Rasy lokalne lub rodzime stanowią element naszej kultury i tradycji, nie mniej ważny od dzieł sztuki, lecz trudniejszy do zachowania. Są inwestycją w przyszłość następnych pokoleń. Nieznane dzisiaj i trudne do przewidzenia są potrzeby, jakim sprostać w przyszłości będzie musiała hodowla i produkcja zwierzęca.

Polska jest jednym z prekursorów ochrony gatunkowej zwierząt. Już w latach dwudziestych XX wieku zapoczątkowała program restytucji żubrów. Nieco później profesor Vetulani rozpoczął program hodowli zachowawczej konika polskiego oparty na unikalnym systemie hodowli w rezerwacie leśnym. W 1996 r. Minister Rolnictwa i Gospodarki powierzył Centralnej Stacji Hodowli Zwierząt zadania związane z koordynacją działań na rzecz ochrony zasobów genetycznych zwierząt gospodarskich w Polsce. W 2004 r. zadania związane z realizacją i koordynacją programów ochrony zostały przekazane Instytutowi Zootechniki, a od 2008 r. Instytutowi Zootechniki – Państwowemu Instytutowi Badawczemu.

Obecnie programy ochrony zasobów genetycznych zwierząt gospodarskich obejmują ponad dziewięćdziesiąt populacji, w tym dwie populacje koni zimnokrwistych: konie w typie sokólskim i konie w typie sztumskim. Na ukształtowanie się typu sokólskiego koni zimnokrwistych  bardzo duży wpływ miały warunki środowiskowe północno-wschodniej Polski, charakteryzujące się ostrym klimatem i dość słabą jakością gleb.

Kiedy hodowca może uczestniczyć w programie ochrony zasobów genetycznych koni w typie sokólskim lub sztumskim?  Czy możliwe jest uzyskanie dopłat na działania Ochrony Zasobów Genetycznych?

Zachęcamy do obejrzenia reportażu!

konsultacja: Grażyna Polak, Instytut Zootechniki PIB
realizacja:
wszechnica.org.pl
filmik.com.pl

[2012]

Ten utwór jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 3.0 Polska.