Mazurek Dąbrowskiego
Hymn Polski w wykonaniu Zespołu Pieśni i Tańca Politechniki Warszawskiej
Mazurek Dąbrowskiego – Hymn Polski w wykonaniu Zespołu Pieśni i Tańca Politechniki Warszawskiej
Stuletnie mury Dużej Auli Politechniki Warszawskiej, uniwersytetu technicznego, którego tradycje sięgają roku 1826, były świadkami wielu ważnych wydarzeń w naszej Ojczyźnie.
Przed 175 laty rozpoczęła działalność Szkoła Przygotowawcza do Instytutu Politechnicznego. Ojcem Uczelni był sędziwy już wówczas Stanisław Staszic. Po Powstaniu Listopadowym zlikwidowano Szkołę, ale nie unicestwiono myśli o własnej szkole technicznej. W 1901 roku wybudowano za pozwoleniem cara Mikołaja II – za polskie pieniądze – gmachy uczelni, ale Politechnika stała się polska dopiero w 1915 roku.
W czasie okupacji hitlerowskiej pod szyldem Państwowej Wyższej Szkoły Technicznej działała politechnika podziemna. Tutaj prof. Janusz Groszkowski rozpracował niemieckie rakiety V1 i V2, tutaj studiowali legendarnie bohaterowie Szarych Szeregów “Zośka” i “Anoda”.
Kiedy powstawały gmachy Politechniki, wolą zaborcy było aby zbudowane zostały na planach politechniki kijowskiej. By tego uniknąć, pod teren Politechniki miasto wyznaczyło działkę narożną, do której nijak tamten kijowski plan nie pasował. I widocznie już wtedy opór przeciw wszelkim zaborcom wbudowany został w ten gmach razem z kamieniem węgielnym. Historię tego oporu ilustrują tablice umieszczone w Dużej Auli.
Strajk 1905 roku w obronie języka polskiego, rok 1920 i Legia Akademicka, wojna 1939-1945 i Powstanie Warszawskie, październik 1956, marzec 1968, “Solidarność” – nie było takiego polskiego zrywu ku wolności , w którym zabrakłoby młodzieży akademickiej Politechniki Warszawskiej, Uczelni wiernej tradycji i przenoszącej przez pokolenia pamięć o przeszłości.
Jeszcze Polska nie zginęła
Kiedy my żyjemy
Co nam obca przemoc wzięła
Szablą odbierzemy
ref. Marsz, marsz Dąbrowski
Z ziemi włoskiej do Polski
Za Twoim przewodem
Złączem się z narodem
Przejdziem Wisłę, przejdziem Wartę
Będziem Polakami,
Dał nam przykład Bona Parte,
Jak zwyciężać mamy.
Jak Czarnecki do Poznania
Po szwedzkim zaborze
Dla ojczyzny ratowania
Wrócim się przez morze.
Niemiec, Moskal nie osiędzie
Gdy jąwszy pałasza,
Hasłem wszystkich zgoda będzie
I ojczyzna nasza.
Mówi ojciec do swej Basi
Cały zapłakany
Słuchaj jeno, pono nasi
Biją w tarabany.
Słowa Józefa Wybickiego, napisane w Reggio w 1797 roku. Wersja z Muzeum Hymnu Narodowego w Będominie k/Kościerzyny. Hymn państwowy od 1926/27 roku.
Niniejsza płyta powstała dzięki inicjatywie i bezinteresownemu zaangażowaniu absolwentów, pracowników i przyjaciół Politechniki Warszawskiej: Grzegorza Banaszka, Ewy i Jerzego Baryckich, Krzysztofa Bielowskiego, Dariusza Czapli, Marii Czupratowskiej-Samczuk, Wandy Ejchart, Krzysztofa Kwiatkowskiego, Mirosława Marcjasza, Elżbiety Misiak-Bremer, Jacka Pietrusiaka, Andrzeja Puczyńskiego, Andrzeja Sasina, Andrzeja Szamowskiego, Piotra Szczepańskiego, Andrzeja Zakrzewskiego.
[2012]
Ten utwór jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 3.0 Polska.
