Opowieść o Hannie Chrzanowskiej, pielęgniarce z wizją służenia chorym

Hanna Chrzanowska (1902-1973) uważała, że opieka powinna objąć zarówno ciało, jak i duszę pacjenta. Była aktywną zawodowo pielęgniarką i nauczycielką profesji. Zasłynęła jako twórczyni pielęgniarstwa parafialnego w Krakowie. Kościół katolicki uznaje ją za osobę błogosławioną. Jej postać przybliża Krystyna Pęchalska w nagraniu wykładu zarejestrowanego podczas VII Festiwalu Sąsiedzkiego „Wespół w Zespół dla Solca”.

Nie możesz obejrzeć wykładu? Posłuchaj podcastu:

„Co za radość na stare lata dorwać się do chorych: myć, szorować, otrząsać pchły” – pisała w swoich wspomnieniach Hanna Chrzanowska.

Pielęgniarka, dzięki pomocy ze strony ówczesnego kard. Karola Wojtyły oraz proboszcza parafii mariackiej ks. Ferdynanda Machaya zorganizowała w latach 50. Krakowie pielęgniarstwo parafialne. W założeniach przedsięwzięcia, które przedstawiła ks. Machayowi, pisała, że pomoc powinna obejmować zarówno ciało jak i duszę chorego. Opieka obejmowała jednak również osoby obojętne religijnie.

– Hanna bardzo uczulała, żeby nie nawracać na siłę – mówi Krystyna Pęchalska. Dodaje, że kiedy ze strony niewierzących chorych padały pytania, dlaczego Bóg zezwala na zło i cierpienie, odpowiadała, że to tajemnica. – W ten sposób robi się taką przestrzeń, że opadają emocje z jednej i drugiej strony. Potem można ewentualnie wrócić do tematu i zaproponować spotkanie z kapłanem – tłumaczy.

Hanna Chrzanowska i jej biografia

Hanna Chrzanowska w 1920 roku skończyła przyspieszony kurs pielęgniarstwa, by nieść pomoc rannym w wojnie polsko-bolszewickiej. W latach 1922-1924 pobierała naukę w Warszawskiej Szkole Pielęgniarstwa. Nauczała w Uniwersyteckiej Szkole Pielęgniarek i Higienistek w Krakowie. Była aktywnym członkiem Polskiego Stowarzyszenia Pielęgniarek Zawodowych. Uczestniczyła m.in. w pracach nad ustawą o pielęgniarstwie z 1935 roku. Była wieloletnią redaktorką naczelną czasopisma „Pielęgniarka Polska”. W czasie II wojny światowej włączyła się w działalność Rady Głównej Opiekuńczej.

Po wojnie uczestniczyła w reaktywacji Uniwersyteckiej Szkoły Pielęgniarek i Higienistek, przekształconej w Szkołę Pielęgniarsko-Położniczą. Prowadziła kursy dla pielęgniarek, uczyła również metodyki nauczania.

Hanna Chrzanowska była również literatką. Pod pseudonimem Agnieszka Osiecka opublikowała powieści „Niebieski klucz” (1934) i „Krzyż na piaskach” (1938).

Zobacz też: Jan Karski. Sprawiedliwy wśród Narodów Świata. Wykład dr. Macieja Kozłowskiego

Zapraszamy do wysłuchania wykładu Krystyny Pęchalskiej, którego tematem jest Hanna Chrzanowska i jej życie.

PW

***

Ten utwór jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 3.0 Polska.