Przemiany i ochrona krajobrazu kulturowego wsi pomorskiej

Posłuchaj wykładu w formie podcastu:

Europejska Konwencja Krajobrazowa krajobrazem określiła obszar postrzegany, którego charakter jest rezultatem wzajemnego oddziaływania naturalnych i/lub ludzkich czynników. Wiejski krajobraz to pewien charakterystyczny kompleks przyrodniczo-kulturowy, który ukształtowała natura oraz rolnicza działalność człowieka. Pani dr inż. arch. Anna Górka z Politechniki Gdańskiej w swoim wystąpieniu o przemianach i ochronie krajobrazu kulturowego wsi pomorskiej podkreśliła, że krajobraz wiejski to nie tylko budynek, ale także jego całe otoczenie. Powinniśmy myśleć o zachowaniu dziedzictwa nie tylko w kategoriach murów pruskich, kapliczek i kominów. Istotne będą tu walory, jakie stwarzają te obiekty umieszczone w naturalnym tle przyrodniczym. Ochrona wiejskości krajobrazu wymaga kultury przestrzennej, która łączy walory użytkowe, racjonalność ekonomiczną, dbałość o środowisko, szacunek dla tradycji i walory estetyczne.

– Nie powinniśmy ślepo ufać cyrklowi i ekierce współczesnych projektantów. Geometrycznie skomponowane skwery, wybrukowane połacie wiejskich przestrzeni zbliżają nas raczej do miejskich aglomeracji. W swej prezentacji Anna Górka wskazała, jakie błędy popełniamy przy organizacji takich miejsc – powiedział Krystian Połomski z Fundacji Wspomagania Wsi

***

To już piąta konferencja regionalna poświęcona dziedzictwu kulturowemu polskiej wsi. Inspiracją do organizacji spotkań była wydana w 2011 roku publikacja „Rzecz o dziedzictwie na wsi. Rady, przykłady, informacje”, opisująca różnorodne inicjatywy, dzięki którym udało się np. ocalić zabytkową zagrodę, nadać nowe funkcje dawnym budynkom użyteczności publicznej, uczytelnić krajobraz, zorganizować wystawę o przedwojennych mieszkańcach wsi. Opisane w publikacji projekty swoim zasięgiem obejmują całą Polskę.

Ten utwór jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 3.0 Polska.