Z badań nad grafiką autorską drugiej połowy XIX wieku
Wykład Ewy Frąckowiak, Muzeum Narodowe w Warszawie, 30 stycznia 2020 [1h09min]
Grafika autorska w XIX w. była tematem wykładu Ewy Frąckowiak, który towarzyszył ekspozycji „Wystawa, które nie było… Ignacy Łopieński (1865-1941) w Muzeum Narodowym w Warszawie.
Zobacz również: Niedoszły jubileusz Ignacego Łopieńskiego – czyli o wystawie, której nie było i o artyście zapomnianym
Prelegentka podczas pierwszej część wykładu opowiada o XIX-wiecznych akwaforcistach, którzy działali przede wszystkim we Francji. W drugiej połowie tego stulecia akwaforta przestała być traktowana tam jako ilustracja do tekstów drukowanych. Technika graficzna przerodziła się w samodzielną dziedzinę sztuki. Artyści zwani peintre-graveurami, czyli malarzami grafikami, pchnęli ją na drogę eksperymentów technicznych i wizualnych. Twórcy ci, w celu podniesienie rangi swoich działań, w 1862 r. utworzyli Towarzystwo Akwaforcistów. Tutaj grafika autorska jest omówiona na przykładzie prac takich twórców, jak Jean Baptiste-Camille Corot, Jean-François Millet, Auguste Delâtre czy Félix Bracquemond. Ewa Frąckowiak przybliża tajniki warsztatu artystów oraz historię, jaka stoi za powstaniem ich dzieł.
W kolejnej części swojego wystąpienia prelegentka opowiada o innych technikach graficznych popularnych w XIX w. Omawia cynkografię, litografię i drzeworyt. Szerzej w tym kontekście pojawiają się Pierre Bonnard, Ambroise Vollard, Eugène Carrière, Maurice Denise, Vincent van Gogh, Henri de Toulouse-Lautrec, Félix Vallotton i Paula Gaugin.
Sprawdź też: Jak zaprojektować wystawę?
Grafika autorska w „Germinalu”
Wykład zamyka szersze opisanie dwóch wydawnictw związanych z grafiką autorską w XIX w. Pierwsze z nich to francuski „Germinal”. Tekę przygotował Julius Meier-Graephe, słynny historyk i krytyk sztuki. Zawierała 20 rycin autorskich. Tytuł nawiązywał do powieści Emila Zoli i symbolizował nowoczesność oraz rewolucyjne zmiany w sztuce. Twórcy zamówionych prac otrzymali swobodę wyboru tematyki, techniki, formatu a nawet rodzaju papieru, na którym odbito prace. Wydawnictwo zostało powielone w 100 numerowanych egzemplarzach. Muzeum Narodowe w Warszawie jest jedyną oprócz Biblioteki Narodowej we Francji instytucją, która posiada w swoich zbiorach kompletną tekę.
Drugie z opisanych wydawnictw to niemieckie czasopismo i wydawnictwo artystyczne „Pan”. Prelegenka omawia prace związanych z wydawnictwem twórców, jak Peter Behrens, Félicien Rops, Théophile Alexandre Steinlen, Maurice Denis, Auguste Rodin, Käthe Kollwitz, Max Klinger, Walter Leistikow, Emil Orlik, Frits Lugt.
Większość prezentowanych podczas wykładu grafik można obejrzeć w muzeum cyfrowym MNW pod adresem http://cyfrowe.mnw.art.pl/dmuseion/.
Zobacz więcej: Wykłady Muzeum Narodowego w Warszawie
/PW
Organizator wykładu:
***
Ten utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska
